Bahasa Rasmi vs Bahasa Kebangsaan
Konsep bahasa rasmi dan kebangsaan tidak begitu umum dan digunakan terutamanya di negara-negara yang mempunyai banyak bahasa. Di negara-negara seperti itu, ada bahagian penduduk yang berbahasa berbeza dengan bahasa yang telah diadopsi sebagai bahasa kebangsaan kerana ia dituturkan oleh majoriti orang. Unit pentadbiran negara yang berbeza menggunakan bahasa yang berbeza yang disebut bahasa rasmi bahagian sementara terdapat satu bahasa kebangsaan. Selalu ada kekeliruan antara bahasa rasmi dan bahasa kebangsaan dalam fikiran mereka yang merupakan orang luar, dan mereka bingung melihat begitu banyak bahasa digunakan di negara ini. Artikel ini cuba menonjolkan ciri-ciri bahasa rasmi dan bahasa kebangsaan untuk membezakannya.
Apa itu Bahasa Kebangsaan?
Setiap negara di dunia mempunyai bahasa kebangsaan yang mencerminkan identiti kolektifnya kepada dunia pada umumnya. Bahasa kebangsaan di mana-mana negara diberikan keutamaan berbanding bahasa lain yang dituturkan di dalam negara oleh rakyat. Sebenarnya, bahasa yang mendapat kehormatan bahasa kebangsaan sering menjadi bahasa yang dituturkan oleh majoriti penduduk negara ini. Bahasa kebangsaan suatu negara adalah bahasa yang sesuai dengan pemerintah dengan organisasi antarabangsa seperti PBB dan negara-negara lain.
Bercakap tentang India, bahasa kebangsaannya adalah bahasa Hindi walaupun merupakan bahasa yang dituturkan oleh kebanyakan orang India Utara dan tidak dituturkan atau difahami oleh orang yang tinggal di bahagian lain di negara ini.
Apa itu Bahasa Rasmi?
Negara-negara di dunia dibahagikan kepada wilayah yang disebut negeri atau provinsi di mana mungkin ada orang yang berbicara bahasa yang sama sekali berbeza. Ini terutama berlaku di India di mana terdapat negeri-negeri yang mempunyai penduduk yang berbahasa selain bahasa Hindi. Bahasa negeri diberi status bahasa rasmi di negeri itu.
Namun, di beberapa negara di mana terdapat bahasa yang tidak banyak digunakan, bahasa-bahasa ini mungkin diberi status rasmi dalam usaha untuk melestarikannya. Sebagai contoh, di NZ, terdapat bahasa yang disebut Maori yang dituturkan oleh kurang dari 5% penduduk tetapi ia disebut bahasa rasmi.
Di negara-negara seperti Amerika Syarikat, UK, Perancis, Jerman, Itali dan lain-lain, peratusan penduduk yang banyak bertutur dalam bahasa kebangsaan, dan ia adalah bahasa yang digunakan di mahkamah dan parlimen. Di India, terdapat begitu banyak bahasa serantau; oleh itu, pemerintah pusat dan pengadilan harus menggunakan formula tiga bahasa di mana ia adalah bahasa Hindi, bahasa Inggeris, atau bahasa daerah yang digunakan.
Apakah perbezaan antara Bahasa Rasmi dan Bahasa Kebangsaan?
• Bahasa rasmi adalah bahasa yang dilindungi oleh pentadbiran dan digunakan secara meluas, bukan hanya untuk komunikasi, tetapi juga untuk surat-menyurat.
• Bahasa kebangsaan adalah bahasa yang dituturkan oleh majoriti penduduk sebuah negara dan mencerminkan identiti nasional sebuah negara.
• Terdapat 22 bahasa rasmi di India; mereka dituturkan secara serantau di negeri-negeri yang berbeza di negara ini. Bahasa kebangsaan India adalah bahasa Hindi walaupun ia dituturkan dan difahami terutamanya oleh orang-orang yang tinggal di India Utara dan tengah.
